Ingehaald door de winter

27 november 2016 - Hakone-machi, Japan

Al vanaf het begin van onze reis die wij in oktober begonnen in Moskou worden wij op onze hielen gezeten door de winter. In Moskou was het nog vooral zonnig maar fris, aan het Baikalmeer verscheen de eerste sneeuw in de bergen. Na ons vertrek uit Mongolië waar wij de nachten al bijzonder koud vonden, werd het daar pas echt koud: min 30 's-nachts! En volgens mijn i-iPhone is het in de steden die wij in China bezochten inmiddels ook winter. Maar wij genoten toch vooral van rustig mooi herfstweer. Tot nu. In onze derde week in Japan begon er sneeuw te vallen en zijn de temperaturen 's-nachts vaak onder nul. Dat is ook prima; het is heerlijk wandelingen maken en in Yudanaka konden we de sneeuwapen uitgebreid zien badderen in de natuurlijke warmwaterbron. Dat doen ze alleen als het koud is. Zie de video van de apen.

We zijn nu bijna 2 maanden van onze 6 maanden durende reis onderweg. Dat lijkt een goed moment om een tussenbalans op te maken. Ik bedoel dat ik me dan vragen kan stellen als: wat doet zo'n reis met je? Ga je meer/anders/beter nadenken over werk, leven, wereld et cetera? Nou, eigenlijk werkt dat niet zo bij mij. Het is gewoon fijn om zo met z'n tweeën onderweg te zijn. Je ziet veel, je wordt moe, je rust uit en je maakt praatjes met mensen van over de hele wereld. En dat is heel aangenaam. Ook maak ik me helemaal niet druk over m'n werk waar toch ook van alles speelt. Ik zie wel als ik weer terug ben. Zo tijdens het reizen realiseer ik me trouwens dat ik werken heel prettig vind. Het verdiepen in een vraagstuk, een stuk schrijven, analyseren, dat wil ik niet missen. Tijdens zo'n reis staat dat toch op een lager pitje. Wat ik verder heel leuk vind van dit losse bestaan is het lezen van boeken waar ik alle tijd voor heb.

Nog even over Japan. Dat is toch wel een heel apart land. Heel formeel met al z'n buigingen, beleefdheden enzo. Overal elektronische piepjes. En ernstige overbevolking. Maar aan de andere kant ook hele aardige mensen die even de tijd nemen om een praatje met ons te maken. Nergens graffiti, brandschone treinen, lekker eten en warme bronnenbaden. Toch merken we allebei dat het tijd wordt om Azië te verlaten. We hebben behoefte aan een meer vertrouwde cultuur en dat je kan lezen wat er staat en het eten enigszins kent. Dus: donderdag op naar Australië!

Peter

Foto’s

3 Reacties

  1. Henk:
    27 november 2016
    chris je mag het niet verrajen
  2. Anneke:
    27 november 2016
    Henk, Chris verraajt het niet hoor. Het is fout wat ie schrijft.
    De waarheid is, dat men in Nederland geen verwarmte wc-brillen aantreft, omdat de behandeling van "aambeien" niet in het ziekenfondspakket opgenomen is. Dus dat zou de kosten in de gezondheidszorg te buiten gaan!
  3. David en Janine:
    27 november 2016
    Wauw, prachtige foto van die aap!! En in OZ wordt het mooi zomer, dus lekker opwarmen daar!