Mexico, deel 2: van Palenque naar Cancun

Palenque is een grappig klein dorpje zonder echte bezienswaardigheden in de staat Chiapas, een flink eind oostwaarts in Mexico. We hebben op een terras Corona's gedronken en in een restaurant kregen we per persoon maaltijden qua hoeveelheid geschikt voor een compleet oud Engels weeshuis voorgezet. De plaats is interessant omdat op enkele kilometers afstand een grote Maya-opgraving uit de periode 100 voor tot 740 na Chr. ligt. Deze opgraving ligt in een tropisch regenwoud en dat maakt dat je de piramides en 'het kasteel' ervaart als was je in een film van Indiana Jones. In 2 van de bouwsels zijn praalgraven gevonden. Een van Pakal de Grote en een van waarschijnlijk zijn vrouw die de rode koningin wordt genoemd omdat zij in haar graf rood geverfd aangetroffen is. De opgraving wordt naar het dorp Palenque genoemd maar de eigenlijke naam is niet bekend. We hebben een aantal foto's van de opgraving in het album deel 2 van Mexico opgenomen.

Na Palenque trokken wij met de bus in 9 uur naar Merida. Dat is de hoofdplaats van Yucatan. Yucatan is het meest oostelijke stuk van Mexico. Het is een schiereiland dat vlak is. Yucatan lijkt wel een beetje op Kroatië qua bodem van kalk. Veel wit stof daar. Yucatan is daardoor heel anders dan het meer bergachtige westelijk gelegen deel van Mexico. De bewoners (heel veel Maya's) vinden eigenlijk dat Yucatan zelfstandig zou moeten zijn. In de 19e eeuw heeft er in deze staat een nare ongeveer 50 jaar durende onafhankelijkheidsoorlog gewoed. Op het moment suprême ging grote baas Mexico zich er mee bemoeien en toen bleef Yucatan bij de Verenigde Staten van Mexico horen. Wij zaten in Merida in Bed & Breakfast La Pantera Negra. Op zich een heel redelijk etablissement. Wel vonden we de sfeer raar en beklemmend. Na wat speurwerk, via internet, kwamen wij er achter dat de eigenaresse zich nog niet zo lang geleden van het leven had beroofd en dat haar echtgenoot de B&B alleen voortzet. Dat valt hem moeilijk en dat was aan de sfeer te merken. Heel triest en ook wel zielig, zoals hij zijn best deed maar het oh zo moeilijk had.

In de eerste periode vanaf de jaartelling is Yucatan het drukst bewoonde gebied van de wereld geweest. Drukker dus dan het Romeinse rijk en gebieden in China die toen een hoge graad van ontwikkeling hadden. Er zijn heel erg veel archeologische bezienswaardigheden. Wij hebben Chichen Itza (2 – 14 eeuw na Chr.), Coba (600 – 1100 na Chr.) en Tulum (1200 – 1600 na Chr.) bezocht. Chichen Itza is beroemd om zijn mooie 'strakke' piramide die een Maya-kalender voorstelt en Tulum is beroemd omdat het schitterend aan de Caribische zee ligt. We bezochten Tulum en Coba in een dagexcursie met heel veel mensen in een heel krap busje. Toen bezochten we ook de Cenote en Playa del Carmen (zie de foto's). Er was een heel grappige Franse mevrouw bij met drie opgroeiende pubers die elke keer weer op zich lieten wachten. Een soort van Ma-Flodder-familie die prachtig Frans spraken. Sommige excursie genoten dreigden bijna hun geduld met hen te verliezen. Erg leuk om een en ander te volgen. Wij hebben als wereldreizigers inmiddels al het geduld van de gehele wereld in ons.

Yucatan is ook beroemd vanwege een meteorietinslag die zo'n 65 miljoen jaar geleden heeft plaatsgehad. Een meteoriet van minstens 10 kilometer groot is toen ingeslagen in het noordwesten van Yucatan. De krater is zo'n 300 kilometer in doorsnee en de meteoriet ligt waarschijnlijk op ongeveer 1 kilometer diepte. De krater is in al die jaren helemaal gevuld met stenen, stof etc. en daarom niet opgemerkt. Pas in de jaren 70 is dit allemaal ontdekt en vast komen te staan. Als gevolg van de inslag is er op de aarde een enorme stof- en opspattende stenenwolk ontstaan die het zonlicht tegenhield. Fotosynthese was lang niet mogelijk met als gevolg dat het leven op aarde een enorme knauw kreeg. Onder andere de dinosauriërs zijn als gevolg van de inslag op Yucatan uitgestorven. Voor ons – zeker nu wij zo'n Tyrannosaurus Rex in Leiden hebben – is Yucatan dan ook extra bijzonder. We hadden in het museum wel gelezen over het plotklaps uitsterven van dit soort beesten, maar wij hadden ons nooit afgevraagd waar die meteorietinslag dan wel was geweest. Nu blijken wij dus in die streek aan het reizen te zijn.

Bij de links zijn verwijzingen opgenomen naar – vinden wij – interessante sites waarin achtergronden te lezen zijn. Er zijn nog veel meer stukken op internet te vinden. Als jullie suggesties hebben dan dat graag laten weten. Wij lezen graag nog meer over dinosauriërs en wat hen is overkomen. Dan kunnen wij ook weer nieuwe linken opnemen op ons web-log.

Na Merida zijn wij naar Cancun gegaan. Cancun was tot en met de jaren 60 van de vorige eeuw een piepklein vissersplaatsje op een eilandje met prachtige stranden aan de Caribische zee en (sub)tropische vegetatie en wetlanden rondom. Inmiddels is het de – na Las Vegas – drukst bezochte vakantiebestemming van de Amerika's. Het heeft zo'n 20 kilometer aan hotels langs de kust en inmiddels meer dan 600.000 inwoners. Downtown, het stadsgedeelte is – net als de hotelzone – verschrikkelijk. Een grote lelijke steenmassa met in allerijl neergedropte hotels, winkelcentra, golfbanen met daartussendoor een aantal wrakkige en soms ook 'mooie' snelwegen. Nooit gedacht dat wij ooit in Cancun zouden komen. Vanuit de VS en Canada loopt het hier storm. Het is een stuk goedkoper dan Waikiki op Hawaï en er wordt dagelijks intensief op gevlogen. Er is alle ruimte voor veel plat vermaak. Je hoort continu dat knauwende Engels om je heen. Ook wonen er veel mensen uit de VS in Cancun en Yucatan. Velen overwinteren er.

Maar we hebben het prima naar ons zin gehad in Cancun. We verbleven downtown in een werkelijk geweldig ecologisch opgezet kleinschalig hotelletje – El Rey del Caribe – met een hele grote mooie 'kasteelkamer' met van veel hout en Mexicaanse tegels voorziene muren en vloeren met terras op het binnenterrein met zwembad, tropische fauna – palmbomen en ander tropisch struweel – en zelfs een tropisch beest dat we niet hebben kunnen waarnemen. Een kleine oase in Cancun dus.

Vanaf ons hotel konden we de bus nemen naar de zeker toch wel prachtige stranden met kobaltblauwe en smaragdgroene zee van Cancun. Ook zijn we een dagje gaan snorkelen bij Isla Mujeres (Vrouweneiland). Na het Great Barriërrif in Australië is het voor de kust van Yucatan – en de zuidelijker landen – gelegen rif het grootste en meest veelzijdige. Ook weer prachtige vissen en koralen zijn er te zien.

Zie de foto's van veel van dat moois in album deel 2 van Mexico.

Nu zitten we op het vliegveld van Bogota in Colombia. We waren al es in Colombia en blijven hier dus niet. We zijn op weg naar Rio de Janeiro voor meer avonturen!